ด้านหน้าของเบาะนั่งตามแนวดิ่งถึงพื้นเรียกว่าความสูงของเบาะนั่ง ความสูงของเบาะนั่งเป็นปัจจัยหลักประการหนึ่งที่ส่งผลต่อระดับความสบายในการนั่ง ความสูงของเบาะนั่งที่ไม่สมเหตุสมผลจะส่งผลต่อท่านั่งของผู้คน ทำให้เกิดความเมื่อยล้าที่เอว ทำให้เกิดโรคต่างๆ เช่น เป็นหมอนรองเอวลงเป็นเวลานานส่วนหนึ่งของแรงกดของร่างกายกระจายไปที่ขาหากเบาะนั่งสูงเกินไปและห้อยขาลงจากพื้น หลอดเลือดที่ต้นขาจะถูกบีบอัดและการไหลเวียนโลหิตจะได้รับผลกระทบหากเบาะนั่งต่ำเกินไป ข้อเข่าจะโค้งขึ้น และแรงกดของร่างกายจะมุ่งไปที่ร่างกายส่วนบนและความสูงของเบาะนั่งที่เหมาะสมตามหลักสรีระศาสตร์ควรเป็น: ความสูงของเบาะ = น่อง + เท้า + ความหนาของรองเท้า - ระยะห่างที่เหมาะสม ระยะห่างระหว่าง 43-53 ซม.
ระยะห่างจากขอบด้านหน้าถึงขอบด้านหลังของเบาะนั่งจะกลายเป็นความลึกของเบาะนั่งความลึกของเบาะนั่งเกี่ยวข้องกับการยึดส่วนหลังของร่างกายมนุษย์เข้ากับส่วนหลังของเบาะนั่งหรือไม่หากหน้าเบาะนั่งลึกเกินไป จุดพยุงหลังของมนุษย์จะถูกระงับ ส่งผลให้น่องชา ฯลฯหากหน้าเบาะตื้นเกินไป ต้นขาด้านหน้าจะห้อย และน้ำหนักทั้งหมดอยู่ที่น่อง ร่างกายจะเหนื่อยล้าเร็วขึ้นจากการศึกษาตามหลักสรีรศาสตร์ ระยะห่างของความลึกของเบาะนั่งคือ 39.5-46 ซม.
เมื่อพนักงานอยู่ในท่านั่ง ตุ่ม ischial ทั้งสองอันใต้กระดูกเชิงกรานของมนุษย์มักจะอยู่ในแนวนอนหากการออกแบบพื้นผิวเบาะแบบ Angle ไม่สมเหตุสมผลและมีรูปร่างคล้ายถัง กระดูกโคนขาจะหมุนขึ้น กล้ามเนื้อสะโพกอาจได้รับแรงกดทับและร่างกายจะรู้สึกอึดอัดความกว้างของเบาะนั่งถูกกำหนดโดยขนาดของสะโพกของมนุษย์บวกกับระยะการเคลื่อนไหวที่เหมาะสม ดังนั้นการออกแบบพื้นผิวเบาะนั่งจึงควรกว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ตามขนาดร่างกายมนุษย์ที่แตกต่างกัน ที่นั่งกว้าง 46-50 ซม.
การออกแบบที่เท้าแขนสามารถลดภาระให้กับแขนเพื่อให้กล้ามเนื้อแขนส่วนบนสามารถพักผ่อนได้ดีขึ้นเมื่อร่างกายลุกขึ้นหรือเปลี่ยนอิริยาบถก็สามารถรองรับร่างกายเพื่อช่วยให้ร่างกายรักษาสมดุลได้ แต่ความสูงของที่วางแขนควรได้รับการออกแบบให้เหมาะสม ที่พักแขนที่สูงหรือต่ำเกินไปจะทำให้แขนเมื่อยล้าตามการวิจัยตามหลักสรีรศาสตร์ ความสูงของที่วางแขนสัมพันธ์กับระยะห่างจากพื้นผิวที่นั่ง และการควบคุมระยะห่างภายใน 19 ซม. - 25 ซม. สามารถตอบสนองความต้องการของพนักงานส่วนใหญ่ได้มุมของด้านหน้าของที่วางแขนควรเปลี่ยนตามมุมเบาะนั่งและมุมของพนักพิงด้วย
หน้าที่หลักของการเอนเอวคือการรองรับเอว เพื่อให้กล้ามเนื้อเอวสามารถผ่อนคลายได้ และด้านหลังของร่างกายมนุษย์สามารถสร้างจุดรองรับที่ต่ำกว่าและจุดรองรับด้านบน เพื่อให้ด้านหลังของร่างกายมนุษย์สามารถรับได้ พักผ่อนให้เต็มที่ตามข้อมูลทางสรีรวิทยาของมนุษย์ ความสูงที่เหมาะสมของเอวคือกระดูกสันหลังส่วนเอวที่สี่และห้า ซึ่งอยู่ห่างจากเบาะ 15-18 ซม. ซึ่งสอดคล้องกับเส้นโค้งทางสรีรวิทยาของมนุษย์เพื่อให้มั่นใจในท่านั่งที่สบาย
ดังนั้นเก้าอี้สำนักงานในอุดมคติควรยึดตามขนาดสัดส่วนร่างกายและสอดคล้องกับการออกแบบตามหลักสรีรศาสตร์ของเบาะนั่งอย่างเคร่งครัดแม้แต่พนักงานก็จะไม่รู้สึกเหนื่อยล้าทั้งทางร่างกายและจิตใจในการทำงานเป็นเวลานาน เพื่อลดโรคที่เกิดจากการนั่งที่ไม่สบายตัวเพื่อให้งานเสร็จเร็วและมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
เวลาโพสต์: May-16-2023